ISLAM CEUK SUNDA

ISLAM CEUK SUNDA

Jajaka Pajajaran

Man arofa nafsahu faqod arofa robahu
Sundana: Saha-saha nu geus nyaho kana dirina sorangan, tangtu nyaho ka pangeranna.
 
Waman aroba robahu faqod jahilan nafsahu
Sundana: Jeung saha2 anu geus nyaho ka Pangeran, tangtu ngarasa bodo dirina, karana tangtu kaharti si jasad moal bisa usik malik lamun teu didaya upayakeun ku Pangeran.
 
Sidik ieu si jasad teh ulah ngaji kitab anu keuna ku ruksak bae, tapi kudu ngaji kitab anu langgeng, kapan ceuk hadis oge kieu;
 
Iqro kitabaga kafa binafsika alyaoma alaeka hasiba
Sundana: Maneh kudu ngaji kitab anu langgeng nyaeta kudu ngaji kitab anu aya dina diri maneh sorangan, geura teangan qodrat iradatna Pangeran dina diri sorangan, karena leuwih nyata kakawasaanna Pangeran teh dina diri sorangan, jeung leuwih nyata ilmuna Pangeran teh dina diri sorangan, jeung leuwih nyata hirupna Pangeran teh dina diri sorangan, jeung leuwih nyata tingalina Pangeran teh dina diri sorangan, jeung leuwih nyata danguna Pangeran teh dina diri sorangan, jeung leuwih nyata pangandika Pangeran teh dina diri sorangan, karana ceuk dalilna oge;
 
Wahuwa maakum aenama kuntum
Sundana: Allah ta’ala teh ngabarengan bae ka umat2na sakabeh, dimana bae aya, aing didinya aya, tapi sategesna ngaran dibarengan ku Allah ta’ala teh, nyaeta qodrat-irodatna, jeung ku ilmuna, kapan sidik dina sifat dua puluh oge geus ngarangkep-rangkep;
 
Saperti :
Hayat jeung Hayan, Hayat hartina hirup; Hayan anu hirup.
Sama jeung Samian, Sama hartina dangu; Samian hartina anu ngadangu.
Basar jeung Basiran, Basar hartina awas; Basiran hartina anu awas.
Kalam jeung Mutakaliman, Kalam hartina ucap; Mutakaliman hartina anu ngucap.
Qodrat jeung Irodat, Qodrat hartina kawasa; Irodat hartina anu ngersakeun (kersa).
Naon anu kawasa dina diri urang teh? Teu aya deui liyan ti Hirup buktina geuning bisa usik. Irodat hartina karesa nyaeta buktina;
Panon bisa ningali
Cepil bisa ngadenge
Pangambung bisa ngangseu
Baham bisa nyarita
 
Tuh geuning sidik teu pisahna teh, ayeuna mah atuh ngan kari teangan barangna bae, siga naon sifatna qodrat atawa hirup teh, siga naon sarta wajib kapanggihan supaya bisa kaharti jeung karasana, ulah percaya ceuk beja , kudu yakin ceuk sorangan .
 

NERANGKEUN HARTINA IMAN JEUNG MARIFAT
 
Ari iman teh hartina percaya, marifat hartina nyaho. Geuning beda iman jeung marifat teh, ana kitu atuh urang percaya ayana Allah teh kudu jeung nyahona (marifat), upama teu jeung sidikna mah atuh imanna iman taqlid, jadi ngakuna parcaya ayana Allah teh, ceuk beja batur, atawa meunang beja tina kitab bae, jadi anu kitu paham teh sarerea, iman ka Allah teh semet percaya kana ayana bae, pedah aya dadamelannana bumi jeung langit, atuh ana kitu mah sumawona nu nyekelan agama Islam, kapan anu nyekelan agama sejen2 oge pada parcaya; pada percaya kana ayana Allah ta’ala mah, atuh naon bedana agama Islam jeung agama-agama sejen? 

Pedah eta kitu agama Islam mah ayarukunna, 1 Sahadat, 2 Solat, 3 Zakat, 4 Puasa, 5 Munggah haji? Kapa dina agama sejen oge pada aya sahadatna, pada aya solatna, ngan beda patingkahannana jeung bahasana wungkul, maksudna mah tangtu sarua, kapan tadi ge agama Islam teh pang luhung2 na ti agama2 anu sejen, da kapan kieu dalilna ge:
Al insannu sirri waana sirruhu Sundana: Rasa Muhammad teh nya rasa Allah, rasa Allah nya rasa Muhammad, tegesna kanyaho Muhammad nya kanyaho Allah. Aya deui ceuk hadis;
 
Ila haqqo billa haqqin, Illa haqqin billa haqqo
Sundana: Muhammad teh hak Allah, Allah hakna Muhammad, tah kitu anu matak agama Islam teh disebut pang luhur2na teh, lantaran pang parek2na ka Allah ta’ala, moal aya Allah lamun teu aya Muhammad, moal aya Muhhamad lamun teu aya Allah, tegesna moal aya sifat lamun teu aya Dat, moal aya Dat lamun teu aya Sifat,anu matak Kanjeng Rasulullah disebut Panghuluna Rasul, jeung disebut babuna roh sakabeh, jadi agama Islam pang disebut pangluhurna eh nyaeta kusabab aya hak marifat ka Allah ta’ala, kapan bukti Kanjeng Rasulullah tiasa Mi’raz, barang ka beh dieuna mah, Kanjeng Gusti Syarif Hidayat kutup Cirebon, mi’razna teh tiasa tepang sareng hakekatna Kanjeng Nabi Muhammad sollahu alaihi wasalam, nyaeta disebut Johar Awal tea, tegesna Sifat anu Maha Suci, saur para Wali mah sajatine hirup, atawa sajatining Sahadat, nyaeta gulungna Dat jeung sifatna anu Maha Suci, 

Sanajan urang oge upama bisa kapanggih mah jeung Wali, Insya Allah bisa tepang sareng hakekatna Rasululloh, samangsa2 geus bisa tepung jeung hakekatnna Rasulullah, kakara urang diaku umatna, samangsa-mangsa geus diaku Rasululloh Insya Allah engke bakal dicandak kana kasalametannana anjeuna, nyaeta kana kasucian, upama teu acan terang kalawan yakinna ka Rasulullah, boh kana majajina, bo kana hakekina, tur acan sah urang ngaku jadi umat Rasulullah teh, karena dina rukun syahna maca sahadat, geus diterangkeun dina kitab :

1. Kudu netepkeun heula Datna Allah ta’ala
2. Kudu netepkeun heula Sifatna Allah ta’ala (20)
3. Kudu netepkeun heula Asmana Allah ta’ala (99)
4. Kudu netepkeun heula sarta sidik heula ka Rasulullah.
 
Tah geuning kitu syahna maca sahadat teh, geuning kudu sidik heula ka Rasulullah, upama teu acan nyaho kana sifat2na, sabab basa netepkeun teh kudu puguh heula barang2na anu ditetepkeunnana, geuning kitu satementemena maca kalimat ssahadat teh, lain da rapon nyebut bae, karana ari darapon nyebut bae mah budak lembut oge pada bisa, numatak wajib jeung nyahona, sabab upama teu jeung nyahona mah ibarat urang maca programna bioskop anu rame tapi teu jeung lalajona, naha jadi kanikmatan ka urang. Kitu deui sanajan teu jeung maca programna tapi lalajo datang kana tempatna eta bioskop, naha utama mana? Utama anu maca programna atawa utama anu lalajona?